donderdag 27 mei 2010

Jiaxing

Hallooooo,

Lang lang geleden dat ik wat heb laten horen. Schandalig haha ;).

Ik heb geen foto's voor bij het verslag, ben op mn stage en de foto's staan thuis op de computer dus helaas pindakaas. Hoop dat tekst alleen ook voldoende is voor jullie.




Met nog maar 5 weken in het vooruitzicht begint er alweer een einde aan te komen. Heel erg jammer natuurlijk, juist nu het hier bijna elke dag +-30 graden is. Hopen maar dat ik dat weer mee naar Nederland gesmokkeld krijg.

De laatste keer dat ik wat schreef was ik nog naar Hainan, dat tropisch eiland. Het was daar bloedheet en super mooi.  In de week daarna nog een paar daagjes op kantoor gezeten en aan mn stageverslag gewerkt. Het begint al te vlotten en het resultaat mag er dadelijk dan ook wezen.

Toen zei Joyce (stagebegeleidster) in die week: "Sven, you and Frank (de baas) will go to Jiaxing this saturday". Oh... okee zei ik, en wat gaan we daar dan doen. Dat kon ze me niet uitleggen maar zou ze nog vragen.

Ik zal het verhaal niet langer maken dan het is. Toen puntje bij paaltje kwam werd ik alleen naar Jiaxing gestuurd als vertegenwoordiging van het bedrijf. Nu denken jullie waar heeft ie het toch over:

Jiaxing is een kleine stad (1 miljoen inwoners) zo'n 100 km van Shanghai af, het is er erg mooi, veel natuur, oude chinese huisjes en krotjes en lekker rustig. Daar begint nu dus natuuuurlijk weer verandering in te komen want Jiaxing is zichzelf aan het evolueren tot een nieuwe mega-industrie stad die als poort voor Shanghai moet dienen. Dit terzijde.

Er was eens een project hier op kantoor, daar heb ik ook aan meegewerkt voor een Australische projectontwikkelaar. Een man, genaamd Edwin, met heel veel grond, gebouwen en wat nog meer in de omgeving van Shanghai maar ook in andere delen van China en Australie.

Die man, Edwin, dat is een beetje een rare knakker, hij act soms een beetje als Michael Jackson met soms wat homo trekjes maar hij doet niet uit de hoogte en is super vriendelijk. Ik kende hem dus al van dat vorige project en met hem ging ik dus naar Jiaxing toe. Wat ging ik daar dan doen?

Die Edwin had dus een aantal van zijn zakenvriendjes, waaronder ook mijn baas uitgenodigd om naar het ' 8e Hainan trade and culture event ' te gaan maar vantevoren 'savonds bij hem op de boot te eten en te zuipen. Mijn baas zocht dit niet ofzo dus mocht ik dan mee, hadden ze me wel wat duidelijker uit kunnen leggen vind ik.

Die Edwin, die heeft daar een complete straat opgekocht met authentieke chinese huisjes waar grachten omheen liggen en je met bootjes langs kan varen. Alles daar is van hem. Het is een toeristische trekpleister met kroegjes, restaurantjes en souvenir shops. Edwin heeft zijn eigen wijn genaamd ED wine en dan heeft ie zn eigen foto op de fles staan en een schild met een kangaroe en nog iets australisch haha, helemaal maf die kerel. Ook heeft ie die straat met barren de Ed wine street genoemd hahaha.

Nou is die dus nog een plein met winkelcentra aan het ontwikkelen in Jiaxing, de grond bezit hij al en wij als architect hebben echt al 5 of 6 x een plan ingediend en dat heeft ie nog elke keer afgewezen.

Maargoed, even over die zaterdag nog. Edwin had nog 2 amerikanen uitgenodigd, deze werkten voor de mormoonse kerk uit Salt Lake City. Voor mensen die het niet weten, de mormoonse kerk in Salt lake City is gigantisch groot en ontzettend machtig en rijk. Die amerikanen werken in de achtergrond voor de kerk maar wat ze eigenlijk doen is het geld van investeerders uit amerika beleggen in de Chinese markt. Dus zij mogen soms wel over bedragen van 100 tot 200 miljoen dollar beschikken om te investeren in zo'n stadje als Jiaxing. Ze noemden het hier het laatste ' wilde westen ', want als je geld hebt kan je hier doen wat je wilt qua gebouwen en grond. Ze vertelden, we steken 2 jaar tijd in zo'n stad als Jiaxing, dan is het zo groot geworden dat het tegen Hangzhou (stad ernaast) aan plakt en dan gaan we naar het volgende.

Dat je er alleen al zo over kan praten is al raar en kunnen wij ons niet voorstellen maar serieus, zo gaat het in China. Vergeleken met 2007 toen wij hier op vakantie waren en nu in 2010 is er zo ontzettend veel veranderd hier in Shanghai. Waar wij 20 jaar over strijden met regering en de bank etc. die zaken regelen zij in 1 avond tijdens een goed diner met wat drank erbij. De regering gaat ook gewoon mee uit eten, we voeren hem lekker zat en als het dan tijd is om te beslissen. Hoppakee, stempel erop en beslist, bouwen maar. Ik overdrijf nou natuurlijk nogal maar de zaken worden hier wel tussen 19:00 en 24:00 gedaan en de tijd op kantoor dat is bijzaak.

Erg interessante mensen dus om een gesprekje mee te voeren. Het leuke is dat ze allemaal aardig zijn tegen mij, alles vertellen want ik ben toch maar een stagiare.

Je snapt wel, dit was een vermoeiend weekend haha, en ik was pas zondagavond laat thuis dus toen had ik ook geen puf meer om dit te typen en deze week kwam het er ook nog niet van.

Dat is dus wat ik afgelopen weekend gedaan heb. Aankomende zaterdag ga ik naar Qingdao om wat te regelen en te testen voor Genugten Agri. in Qingdao zit de fabriek die spullen maakt voor Genugten Agri. Ik vlieg er zaterdagmorgen om 08:10 heen en dan gwoon 'savonds om 20:50 weer terug naar Shanghai. Het is maar 1 uur vliegen dus dat is niet zo spannend. Ben wel benieuwd.

Daarna blijven er nog maar 4 weekenden over want het laatste weekend ga ik naar huis. Ik wil nog wel 2x naar de Expo ofzo denk ik dus veel tijd blijft er niet meer over voor andere dingen. Helaas heb ik Willem Alexander en Maxima gemist maar las op internet dat zij een strakke planning hadden dus dat ze maar heel kort op de expo waren.

Dit was het weer voor nu. Kan ik weer verder werken aan mn report.

Geniet nog van jullie zonnetje daar in rooi!

En natuurlijk verheug ik me erop om weer lekker thuis te komen!

Groetjes!!!!!!!!!

Ps. Carlo, ik ken de plaats Nanning wel, het is ook een tropische stad vlakbij Haikou en Hongkong inderdaad aan de Vietnamese grens. Het is wel degelijk een grote stad en gebouwd wordt er ook, maar dat is echt overal in elke stad, nog wel in elk dorp in China. Projecten in Nanning heb ik nog niet gezien maar of ze die in het verleden niet gehad hebben durf ik niet te zeggen. Het is ook wel een beetje ver van Shanghai af.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten